بررسی تأثیر نوع و سرانه کاربری زمین بر میزان جذب سفر و ارائه مدل برای محاسبه جذب سفر

برآورد تعداد سفرهای جذب شده کاربری های شهری و نحوه ارتباط آن با مشخصه های کاربری زمین، یکی از موضوعات اساسی در برنامه ریزی حمل و نقل می باشد. از آنجائی که لحاظ نمودن تمامی شاخص های کاربری زمین در برآورد و مدلسازی جذب سفر، نیازمند دامنه اطلاعات بسیار وسیع و زمان طولانی می باشد، لذا در این تحقیق از پارامترهای نوع کاربری، زیربنا و سرانه کاربری زمین جهت مدلسازی برآورد جذب سفر کاربری های شهری و تجزیه و تحلیل آن استفاده شده است. عدم وجود مطالعات گسترده در خصوص برآورد جذب سفر کاربری ها، فقدان پشتوانه علمی برای ضرایب هم ارزی کاربری ها در مطالعات ترافیک، نیاز به کالیبراسیون تجربی ضرایب iteبرای شهرهای ایران و عدم منظور نمودن اثر مشخصه های مهم کاربری زمین بر میزان جذب سفر، ضرورت موضوع را نشان می دهد. این ضرورت، و اهمیت جذب سفر در فرایند پیش بینی تقاضای سفر، مکانیابی کاربری ها و مدیریت پارکینگ، موجب گردیده، بهبود یافتن فرایند تقاضای سفر و منطقی نمودن برآورد میزان جذب سفر با توجه به شاخص های کاربری زمین هدف تحقیق به شمار آید. جهت نیل به این هدف، شهرهای ساری، اسفراین و خمینی شهر به عنوان شهرهای مورد مطالعه و کاربری های آموزشی، تجاری و پارک به عنوان کاربری های اصلی مطالعه انتخاب شده و مشخصه های نوع کاربری، زیربنا و سرانه کاربری به عنوان پارامترهای موثر بر جذب سفر تعیین گردید. در ادامه، با استفاده از داده های مطالعات مبدأ – مقصد و مطالعات کالبدی ( نقشه های gis کاربری ها ) شهرهای مذکور، شدت جذب سفر کاربری های مختلف محاسبه شده که با نمونه برداری موردی از کاربری های شهر ساری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تأیید ضرایب هم ارزی کاربری در جذب سفر مطالعات ترافیک شهرهای مورد مطالعه، وجود رابطه معکوس بین سرانه زیربنا و شدت جذب سفر کاربری و بیشتر بودن دامنه تغییرات ضرایب جذب سفر کاربری در شهر ساری، از یافته های تحقیق به شمار می آید.